"In wedstrijden kan ik niet meer opboksen tegen die uit hun krachten gegroeide deelneemsters. Ik zou het ook niet willen. Als je hormoonpreparaten gebruikt, verander je. Alles wordt mannelijk. Je stem, je gezicht. Ik wil vrouw zijn. Wat ik veel mooier vind dan het winnen van wedstrijden, is als een vrouw tegen me zegt: Jouw lijf zou ik willen hebben," vertelde ze aan de Nederlandse Playboy in september 1987, waarin ze pas als tweede Nederlandse sportster (na Thai-boksster Saskia van Rijswijk in '85) poseerde.

"Of er van bodybuilding een erotische sfeer uitgaat? Er zijn mensen die beweren van niet, maar je kunt mij niet vertellen dat als er op een sportschool een meisje binnenkomt met een strak kontje en een paar mooie benen, dat alle jongens dan keurig voor zich uit blijven kijken. In onze sport wordt een mooi lijf gewaardeerd. Mijn billen, daar sta ik om bekend. Berucht zijn ze. Hoe ik dat kontje train? Veel oefeningen, haha!"

De eerdergenoemde 'vermannelijking' van de sport was voor Mes de voornaamste reden om uit de kleren te gaan voor het mannenblad, vertelde ze 16 jaar later in Sportweek. "Het was om de sport te promoten. Bodybuilding werd altijd gezien als iets typisch mannelijks, en ik wilde met deze foto's laten zien dat wij gewoon vrouwen met spieren zijn. Ik heb allemaal leuke en positieve reacties gekregen. Behalve van de bond dan. Zij hebben mij voor een jaar geschorst. Maar dat was alleen voor de vorm, ik ben gewoon doorgegaan met mijn loopbaan. Pas jaren later ben ik gestopt, en dat was toen mijn eigen keuze."